زشت کرداری

زشت کرداری . [ زِ ک َ / ک ِ] (حامص مرکب ) عمل زشت کردار. بدکرداری :
ز خوبان هرکه را بیش آزمائی
از او جز زشت کرداری نیاید.

خاقانی .

رجوع به زشت کردار، زشت و دیگر ترکیبهای آن شود.