ترجمه مقاله

زعوفة

لغت‌نامه دهخدا

زعوفة. [ زَ ف َ ] (ع اِ)سنگی که در تک چاه گذارند وقت کندن تا بر آن نشسته گل و لای او را پاک سازند. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). سنگ که در تک چاه نهند تا گاه پاک کردن آن از گل و لای بر آن نشینند. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
ترجمه مقاله