زلفی

زلفی . [ زُ فا ] (ع اِ) مؤنث زلف (پاره ای از شب ...): و زلفی من اللیل کحبلی و الالف للتأنیث . (منتهی الارب ). || (اِمص ) نزدیکی . (ترجمان القرآن ) (دهار). نزدیکی و منزلت و منه قوله تعالی : و لا اولادکم بالتی تقربکم عندنا زلفی . و هی اسم المصدر؛ ای تقربکم عندنا ازدلافاً. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد): فغفرنا له ُ ذلک و اِن له ُ عندنا لزلفی و حسن مآب . (قرآن 24/38).