زمازملغتنامه دهخدازمازم . [ زُ زِ ] (ع ص ) ماء زمازم ؛آب بسیار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). || ماء زُمزِم و زَمزام . و زمازم ؛ ای بین الملح و العذب . (ذیل اقرب الموارد).
