زمان سیر
لغتنامه دهخدا
زمان سیر. [ زَ س َ ] (ص مرکب ) کنایه از سریعالسیر است . (آنندراج ).مسافر شتاب زده و تندرو. (ناظم الاطباء) :
سبکسارند چرخ و انجم از عزم زمان سیرش
گرانبارند گاو و ماهی از حلم زمین سنگش .
رجوع به زمان و زمانه ٔگردش شود.
سبکسارند چرخ و انجم از عزم زمان سیرش
گرانبارند گاو و ماهی از حلم زمین سنگش .
اثیرالدین اخسیکتی (از آنندراج ).
رجوع به زمان و زمانه ٔگردش شود.