زملةلغتنامه دهخدازملة. [ زَ م َ ل َ ] (ع ص ، اِ) بسیار. یقال : ترک زملة؛ یعنی گذاشت بسیار را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). || (اِ) اهل خانه و عیال . (ناظم الاطباء). عیال . یقال : ترک زملة. (اقرب الموارد).
