زمیل

زمیل . [ زَ ] (ع ص ، اِ) سپس سوار نشیننده . || همسفر و یار در سفر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ردیف : انت فارس العلم و انا زمیلک . (از اقرب الموارد).