زمین گرد

زمین گرد. [ زَ گ َ ] (نف مرکب ) گردنده در زمین . دربیت زیر کنایه از عالمگیر و مشهور است :
صیت او چون خضر و بختش چون مسیح
این زمین گرد آن فلک پیمای باد.

خاقانی .