زودانداز

زودانداز. [ اَ ] (ن مف مرکب ، اِ مرکب ) به عربی بدیهه گویند و تفسیر آن سخن بی اندیشه است . (برهان ). مرادف بدیهه است یعنی آنچه ادراک آن موقوف به فکر و اندیشه نباشد. (انجمن آرا) (آنندراج ). سخن بی فکر و اندیشه و بدیهه . (ناظم الاطباء). از برساخته های فرقه ٔ آذر کیوان است . رجوع به فرهنگ دساتیر شود.