زوده
لغت‌نامه دهخدا
زوده . [ دَ / دِ ] (اِ) پارچه ٔ نازکی که از آن پیرهن سازند. (دیوان البسه ٔ نظام قاری ) :
زوده ٔ نرم که اقلیم صفاهان دارد
تو مپندار که از معدن کتان دارد.
از پی پیرهن و داریه و زوده ز فارس
تا بحدیست مرا میل سپاهان که مپرس .
قوی عجب بوداز کندکان اسپاهان
حریروار چنین نرم زوده ٔ دربر.
زوده ٔ نرم که اقلیم صفاهان دارد
تو مپندار که از معدن کتان دارد.
نظام قاری .
از پی پیرهن و داریه و زوده ز فارس
تا بحدیست مرا میل سپاهان که مپرس .
نظام قاری .
قوی عجب بوداز کندکان اسپاهان
حریروار چنین نرم زوده ٔ دربر.
نظام قاری .
