زوعةلغتنامه دهخدازوعة. [ ] (ع اِمص ) شگفتی . || پریشانی . || آویختگی لبان پیری در هنگام گفتار. || (ص ) حقیر. تحقیرشده (زن یا مرد). (دزی ج 1 ص 614).
