زکریا

زکریا. [ زَ ک َ ری یا ] (اِخ ) مردی که در ایام عزیا در اراضی یهودا می زیست و ازاو شغل و خبری نداریم ، لکن همین قدر میدانیم که در رؤیاهای خدائی بصیر بود (دوم تواریخ 26:5) دور نیست که مراد از ذکر این کلام آن باشد که او شخصی بسیار متقی بود و یا اینکه نبوت مخصوصی می داشت ... و او پدر ابی یاابیه مادر آحاز و جده ٔ حزقیا بود. (دوم پادشاهان 18:2 و دوم تواریخ 29:1). (از قاموس کتاب مقدس ).