زیاده سری
لغتنامه دهخدا
زیاده سری . [ دَ / دِ س َ ] (حامص مرکب ) خودپسندی . (غیاث ) (آنندراج ). خودپرستی و خودبینی و سرکشی و تکبر. (ناظم الاطباء) :
بهوش باش که شمشیرعدل عریان است
مکن چو شمع در این انجمن زیاده سری .
رجوع به ماده ٔ قبل شود.
بهوش باش که شمشیرعدل عریان است
مکن چو شمع در این انجمن زیاده سری .
ملامفید بلخی (از آنندراج ).
رجوع به ماده ٔ قبل شود.