زیباسخن

زیباسخن . [ س ُخ َ / خ ُ ] (ص مرکب ) خوش گفتار. نیکوسخن :
که ای زشت کردار زیباسخن
نخست آنچه گویی به مردم ، بکن .

سعدی (بوستان ).