زیباسرشتلغتنامه دهخدازیباسرشت . [س ِ رِ ] (ص مرکب ) نیک فطرت که دارای کردارهای نیکو باشد. (ناظم الاطباء). نیکونهاد. نیک طینت : بجای چنین دلبر مهربان که زیباسرشت است و شیرین زبان .نظامی .