زیخلغتنامه دهخدازیخ . [ زَ ] (ع مص ) زاخ َ زَیْخاً و زَیَخاناً؛ جور و ستم نمودن . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || دور شدن . || یکسو گردیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
