زیرانداز

زیرانداز. [ اَ ] (اِ مرکب ) هر پارچه ای که در زیر پای گسترانند و نهالی و توشک . (ناظم الاطباء). فرش . مقابل روانداز. (از یادداشت بخط مرحوم دهخدا): زیراندازش زمین است و رواندازش آسمان . (یادداشت ایضاً). || فرشی است که زیر قلیان گذارند. (آنندراج ). پارچه ای که در زیر غلیان گسترانند. (ناظم الاطباء).