زیلولةلغتنامه دهخدازیلولة. [ زَ ل َ ] (ع مص ) (از «زول »)جای گرفتن بمکان خود سپس آن برآمدن از جای . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
