زینت فروز
لغت‌نامه دهخدا
زینت فروز. [ ن َ ف ُ ] (نف مرکب ) زینت گر. (آنندراج ) :
نه انجم است که زینت فروز نه فلک است
به فرد باطل افلاک نقطه های شک است .
رجوع به زینت گر و زینت و دیگر ترکیبهای زینت شود.
نه انجم است که زینت فروز نه فلک است
به فرد باطل افلاک نقطه های شک است .
صائب .
رجوع به زینت گر و زینت و دیگر ترکیبهای زینت شود.
