زیین

زیین . [ زَ ] (هزوارش ، ص ) به لغت زند و پازند، بمعنی دراز و بلند باشد که نقیض کوتاه است . (برهان ) (آنندراج ). به لغت زند، دراز و بلند، ضد کوتاه . (ناظم الاطباء). هزوارش «زیئن » ، «زاین » ، پهلوی «بولند» ، بلند. (حاشیه ٔ برهان چ معین ).