ساجعةلغتنامه دهخداساجعة. [ ج ِ ع َ ] (ع ، ص ) تأنیث ساجع. رجوع به ساجع شود. || کبوتر با بانگ . ج ، سواجع، سُجﱡع. (منتهی الارب ) (آنندراج ).
