سارو اصلانی
لغتنامه دهخدا
سارو اصلانی . [ اَ ] (حامص مرکب ) سارو اصلان بودن . آن لقب را داشتن ، بدان مخاطب بودن : امیر گونه خان در ازاء مردانگیها به خطاب سارو اصلانی معزز گشت . (عالم آرا چ امیرکبیر ج 2 ص 910). بلقب سارو اصلانی معزز و سربلند گشت . (همان کتاب ص 1041).
