سارو
لغت‌نامه دهخدا
سارو. (ترکی ، پیشوند) مزید مقدم (پیشاوند) اسامی امکنه . ساروجه . ساروجلو. ساروخانی . ساروکلا. || مزید مقدم (پیشاوند) اسامی رجال : سارواصلان . سارو پیره . ساروتقی . ساروخان . ساروخواجه . ساروعلی . ساروقپلان . این استعمال در ایران بیشتر در دوره ٔ صفویه معمول بوده است . رجوع به ساری و صاری شود.
