ترجمه مقاله

ساعت معوج

لغت‌نامه دهخدا

ساعت معوج . [ ع َ ت ِ م ُ وَج ج ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ساعت معوجه . نصف سدس روزی یا شبی که معتدل نباشد و آن را ساعت زمانیه نیز گویند. (مفاتیح ). ساعت کژ. ساعت قیاسی . ساعت زمانی . یک قسمت از 12 قسمت شب تنها یا روز تنهاست و دراین صورت به بلند و کوتاه شدن روز و شب بلند و کوتاه میشود. رجوع به التفهیم ص 307 و ساعت نجومی شود.
ترجمه مقاله