ساعت شناس
لغتنامه دهخدا
ساعت شناس . [ ع َ ش ِ ] (نف مرکب ) شناسنده ٔ ساعت و زمان . وقت شناس :
مغنی توئی مرغ ساعت شناس
بگو تا ز شب چند رفته ست پاس ؟
و مراد از مرغ ساعت شناس در این بیت ظاهراً مرغ شب (شباهنگ : مرغ حق ) است .
مغنی توئی مرغ ساعت شناس
بگو تا ز شب چند رفته ست پاس ؟
نظامی .
و مراد از مرغ ساعت شناس در این بیت ظاهراً مرغ شب (شباهنگ : مرغ حق ) است .