سافیة
لغتنامه دهخدا
سافیة. [ ی َ ] (ع ص ، اِ) تأنیث سافی . باد که گرد آورد.ج ، سوافی . (مهذب الاسماء). و ج ، سافیات :
اصاروا الجوّ قبرک و استنابوا
عن الاکفان ثوب السافیات .
اصاروا الجوّ قبرک و استنابوا
عن الاکفان ثوب السافیات .
؟ (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 192).