سالار
لغت‌نامه دهخدا
سالار. (اِخ ) سلار. ابن عبدالعزیز دیلمی از فقها و ادبای شیعی در قرن پنجم مکنی به ابوالعلی و شاگرد شیخ مفید و سید مرتضی علم الهدی بود و در غسل او شرکت داشت . او راست : کتاب المراسم العلویه و الاحکام النبویه . المقنع فی الذهب ، التقریب فی اصول الفقه ، المراسم فی الفقه ، الرد علی ابی الحسن البصری فی نقض الشافعی ، التذکره فی حقیقة الجوهر.
