سالوک وار
لغتنامه دهخدا
سالوک وار. [ لوک ] (ق مرکب ) همچون سالوک . دزدوار :
سالوک وار زد بکمرْش اندرون
از بهر حرب دامن پیراهنَش .
رجوع به سالوک شود.
سالوک وار زد بکمرْش اندرون
از بهر حرب دامن پیراهنَش .
ناصرخسرو (دیوان چ عبدالرسولی ص 228).
رجوع به سالوک شود.