ساکرةلغتنامه دهخداساکرة. [ ک ِ رَ ] (ع ص ، اِ) شب ساکن . (مهذب الاسماء). لیلة ساکرة؛ شب آرمیده . (شرح قاموس ). ساکن که در آن باد نیست . (اقرب الموارد). شب آرمیده ٔ بی باد. (آنندراج ). و رجوع به ساکر شود.
