ساکعلغتنامه دهخداساکع. [ ک ِ ] (ع ص ) مرد دور از جای و وطن خود.(منتهی الارب ) (آنندراج ). مرد غریب و بی خانمان . (شرح قاموس ). مرد غریب . (المنجد) (اقرب الموارد). دور افتاده از مسکن . دور از جای ِباش . جدا افتاده از وطن .
