سایه زده

سایه زده . [ ی َ / ی ِ زَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) بمعنی سایه دار وآن کسی باشد که او را جن گرفته باشد. (برهان ). آنکه آسیب دیو و پری داشته باشد. (آنندراج ) :
بسکه زمین شد ز علم سایه دار
ماند چو سایه زدگان بی قرار.

میرخسرو (آنندراج ).