سایه خفت نخل حیات
لغتنامه دهخدا
سایه خفت نخل حیات . [ ی َ / ی ِ خ ُ ت ِ ن َ ل ِ ح َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از مهتر زکریا که از دست قوم گریخته به اغوای شیطان در تنه ٔ درخت پنهان شده بود و از نشان دادن آن علیه ما علیه در آن درخت ، درخت را با آن علیه السلام دوپاره ساختند. (از بهار عجم ) :
بهوشمندی آن سایه خفت نخل حیات
که دیده باز کند در کشاکش منشار.
بهوشمندی آن سایه خفت نخل حیات
که دیده باز کند در کشاکش منشار.
عرفی (از بهار عجم ).