سبزته
لغتنامه دهخدا
سبزته . [ س َ ت َه ْ ] (ص مرکب ) معشوق سبزفام و آنچه بظاهر سبز و در باطن سرخ باشد چون حنا و بان . (آنندراج ) :
چون نباشد سبزته گلگون رخ سبزان هند
کم ز ابر دیده خون در پایشان مالیده ام .
چون نباشد سبزته گلگون رخ سبزان هند
کم ز ابر دیده خون در پایشان مالیده ام .
کلیم (از آنندراج ).