سبزغطالغتنامه دهخداسبزغطا. [ س َ غ ِ] (ص مرکب ) ظاهراً کنایه از آسمان است : ای یک تنه صد لشکر جرار چو خورشیدکآرایش این دائره ٔ سبزغطائی .خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 446).