سبز دیبا

سبز دیبا. [ س َ ] (اِ مرکب ) دیبای سبز :
رنگ سپیدی بر زمین از سونش دندانْش بین
سوهان بادش پیش از این بر سبز دیبا ریخته .

خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 390).