سبعرةلغتنامه دهخداسبعرة. [ س َ ع َ رَ ] (ع اِمص ) شادمانی ناقه و تیزی آن وقتی که سر برداشته و دم را بر هر دو ران زند در رفتن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به سبعار و سبعارة شود.
