سبل

سبل . [ س ُ ب ُ ] (ع اِ) ج ِ سبیل . بمعنی راهها. (دهار) : از اوقاف این تربیت نیکو اندیشه باید داشت تا بطرق و سبل رسد. (تاریخ بیهقی ). اوقاف اجداد و آباء ایشان هم از پرگار افتاده و طرق و سبل آن بگردیده . (تاریخ بیهقی ). ارتفاعات آن را حاصل می کند و بسبل و طرق آن میرساند. (تاریخ بیهقی ).