سبوح

سبوح . [ س َب ْ بو ] (اِخ ) نامی از نامهای خدای تعالی . (مهذب الاسماء). یکی از اسماء الهی . (غیاث ) (آنندراج ). یکی از اسماء حُسنی ̍ است . (مؤلف ). گاهی از این لفظ اشارت باشد بسبوح قدوس ربنا و رب الملائکة و الروح . (غیاث ) :
ترک سبوح گفته وقت صبوح
عابدان سبحه ها دراندازند.

خاقانی .

|| (ع ص ) بسیار پاک . (مهذب الاسماء) (آنندراج ).