سبوغ

سبوغ . [ س ُ ] (ع مص ) دراز شدن بسوی زمین . (منتهی الارب ). || تمام شدن . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ترجمان ترتیب عادل بن علی ص 52) (دهار). || فراخ شدن نعمت . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (دهار) (ترجمان ترتیب عادل بن علی ص 56).