سبک رختیلغتنامه دهخداسبک رختی . [ س َ ب ُ رَ ] (حامص مرکب ) سبک سری . || مجازاً، افکندن ِ اسب ْ سوار را تا سبک شود : که با من جهان سختئی میکندستورم سبک رختئی میکند.نظامی .
