سبیة

سبیة. [ س َ بی ی َ ] (ع اِ) می که آن را از جایی بجایی برند. (منتهی الارب ). خمر. (اقرب الموارد) (مهذب الاسماء). || زن بَرده . (منتهی الارب ).زن . (مهذب الاسماء). تأنیث سبی . ج ، سبایا. || مروارید که غواص برآورده باشد. (منتهی الارب ).