ستا

ستا. [ س َ / س ُ ] (اِخ ) بمعنی استا است که تفسیر زند و پازند باشد و آن کتاب مغان است در احکام آتش پرستی از تصنیفات زردشت . (برهان ) :
بزند و ستا اندرون زردهشت
که بنمود هرگونه نرم و درشت .

فردوسی .

رجوع به اوستا و رجوع به مزدیسنا و... معین ص 117 شود.