ستم بر

ستم بر. [ س ِ ت َ ب َ ] (نف مرکب )ستمکش . قبول کننده ٔ ظلم . پذیرنده ٔ جور :
نباشد هیچ بیگانه ستمگر
نباشد هیچ آزاده ستم بر.

(ویس و رامین ).