ستم یافته

ستم یافته . [ س ِ ت َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) ستم رسیده . مظلوم . جفا دیده . جورکش :
توانایی و دانش و داد ازاوست
بهر جا ستم یافته شاد از اوست .

فردوسی .

اگر نیستم من ستم یافته
چو آهن ببوته درون تافته .

فردوسی .

دست عدل تو ستم یافته را
راست چون موی درآرد ز خمیر.

سوزنی .