سجیحةلغتنامه دهخداسجیحة. [ س َ ح َ ] (ع اِ) اندازه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). یقال : بیوتهم علی سجیحة واحدة؛ ای علی قدر واحد. (اقرب الموارد). || سجیة وطبیعت . (اقرب الموارد). سرشت و خو. (منتهی الارب ).
