سحوح

سحوح . [ س ُ ] (ع مص ) روان شدن آب یا اشک یا باران از بالا بپائین . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ریخته شدن آب و باران . (تاج المصادر بیهقی ). || ریختن آب و جز آن را پی درپی و بسیار. (اقرب الموارد). ریختن آب . (منتهی الارب ). || زدن تازیانه . (منتهی الارب ). || نیک فربه شدن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).