سخن بستن

سخن بستن . [ س ُ خ َ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) از گفتن بازماندن :
هوشم نماند و عقل برفت و سخن ببست
مقبل کسی که محو شود در کمال دوست .

سعدی (کلیات چ فروغی ص 54).