سخن خوار

سخن خوار. [ س ُ خ َ خوا / خا ] (نف مرکب ) گستاخ و بی ادب :
خوار است خور شهریت از تن سوی مهمان
شهریت علفخوار است مهمانْت سخن خوار.

ناصرخسرو.

این خوب سخن بخیره از حجت
همواره مده بهر سخن خواری .
ناصرخسرو (دیوان چ کتابخانه ٔ تهران ص 470).
رجوع به سخن خواره شود.