سخن فروش
لغتنامه دهخدا
سخن فروش . [ س ُ خ َ ف ُ ] (نف مرکب ) متملق و چاپلوس . (آنندراج ) :
ما را سخن فروش نهادی لقب چه بود
از چه بزر ز ما نخریدی همی سخن .
|| شاعر. (آنندراج ).
ما را سخن فروش نهادی لقب چه بود
از چه بزر ز ما نخریدی همی سخن .
فرخی (دیوان چ عبدالرسولی ص 324).
|| شاعر. (آنندراج ).
