سخن پذیر

سخن پذیر. [ س ُ خَم ْ پ َ ] (نف مرکب ) سخن شنو :
تن گور توست خشم مگیر از حدیث ما
زیرا که خشم گیر نباشد سخن پذیر.

ناصرخسرو.